Hollerich przedstawił swoje uwagi w długim wywiadzie udzielonym L'Osservatore Romano, dziennikowi watykańskiemu. Mówiąc obszernie o synodzie na temat synodalności, Hollerich najpierw pochwalił papieża Franciszka za to, że "nie jest liberałem", ale raczej "radykałem".

Radykalność Franciszka to jego "miłosierdzie", zaświadczył Hollerich, dodając, że "wszyscy musimy zadać sobie pytanie, co to znaczy być dzisiaj chrześcijanami".

"To pytanie jest również kluczem do tego pontyfikatu: zaakceptować niedostateczność duszpasterstwa, które jest dzieckiem minionych epok i przemyśleć na nowo jego misję" - powiedział Hollerich. "Wybór, który ma poważne i zdecydowane implikacje teologiczne". 

Jednym z przejawów tego wyboru będzie "równowaga między świeckimi a duchownymi", która "w przyszłości będzie bardzo różna od obecnej", powiedział Hollerich, mówiąc, że będzie to "zarówno z powodu rezultatów tego Synodu, jak i z powodu zmniejszającej się liczby powołań".

Podejście do homoseksualizmu w Kościele musi się zmienić

Hollerich odniósł się także do tematu "dyskryminacji" osób tej samej płci, mówiąc, że Kościół musi "zmienić" kulturę towarzyszącą jego podejściu do homoseksualistów na bardziej przychylną.  

Zapytany o przykład kościołów protestanckich - które mimo promowania błogosławieństw osób tej samej płci nie znalazły ponownego poparcia wśród młodych - Hollerich odpowiedział "oczywiście, że nie. Bo to nie wystarczy."

Zamiast tego stwierdził, że dla Kościoła katolickiego "potrzebna jest głębsza zmiana paradygmatu kulturowego i nawrócenie ducha."

Uczynienie Kościoła bardziej otwartym na homoseksualistów, powiedział Hollerich, "nie jest problemem prawa kanonicznego, norm czy struktur. To jest właśnie to, co papież powiedział do niemieckiego Kościoła".

Głoszenie Ewangelii oznacza dziś głoszenie radości z życia w Bogu, odnajdywanie sensu życia w Jezusie Chrystusie" - powiedział Hollerich, przekonując, że "życie śladami Chrystusa oznacza dobre życie, oznacza cieszenie się życiem". 

Kościół musi promować "dobrą nowinę", a nie "zasady".

Kontynuując swój temat, Hollerich przedstawił swoją interpretację ewangelicznego nakazu głoszenia "dobrej nowiny". 

"Jesteśmy powołani do głoszenia dobrej nowiny, a nie zbioru zasad czy zakazów" - powiedział kardynał, który jest również arcybiskupem Luksemburga i przewodniczącym Komisji Konferencji Biskupów Wspólnoty Europejskiej (COMECE).

Rozwijając temat Kościoła "inkluzywnego", często promowanego przez papieża Franciszka, Hollerich stwierdził, że "wszyscy są powołani". 

"Nikt nie jest wykluczony: nawet ponownie żonaci rozwodnicy, nawet homoseksualiści, wszyscy" - dodał, mówiąc, że "Królestwo Boże nie jest ekskluzywnym klubem". Zamiast tego określił je jako otwierające swoje drzwi "dla każdego, bez dyskryminacji".

Czasami w Kościele toczy się dyskusja na temat dostępności tych grup do Królestwa Bożego, a to tworzy w części ludu Bożego przekonanie o wykluczeniu. Czują się oni wykluczeni, a to nie jest w porządku! Nie chodzi tu o subtelności teologiczne czy dysertacje etyczne: chodzi po prostu o potwierdzenie, że orędzie Chrystusa jest dla wszystkich!

Kardynał z Kluczowego Synodu dodał również, że popiera argument, że homoseksualizm jest "owocem stworzenia", dodając, że "na każdym etapie tworzenia Bóg jest zadowolony ze swojego dzieła".

Kardynał zaoferował pewne wsparcie dla "małżeństw" tej samej płci, mówiąc, że choć "nie ma celu prokreacyjnego, który je charakteryzuje", "nie oznacza to, że ich związek emocjonalny nie ma wartości".

Błogosławieństwa homoseksualistów przez belgijskich biskupów nie są "decydujące".

Zapytany o niedawną decyzję  belgijskich biskupów o publikacji polecenia błogosławieństwa dla par tej samej płci, Hollerich zbagatelizował tę wiadomość. "Szczerze mówiąc, kwestia ta nie wydaje mi się decydująca" – oświadczył.

Późniejsze doniesienia medialne podały, że Hollerich wygłosił ten komentarz w odniesieniu do  responsum Kongregacji Doktryny Wiary z marca 2021 roku, potępiającego "błogosławieństwa" dla osób tej samej płci.

"Czy myślisz, że Bóg mógłby kiedykolwiek  źle mówić o dwóch osobach, które się kochają?", zapytał, zdając się sugerować, że homoseksualiści mogą wyrażać rzeczywistą "miłość".

Więcej homoseksualistów w Kościele niż w społeczeństwie

Kontynuując, Hollerich poczynił mylącą uwagę, zdającą się wskazywać zarówno na dużą liczbę homoseksualistów w Kościele, jak i na jego aprobatę dla tego faktu.

"Byłbym bardziej zainteresowany omówieniem innych aspektów problemu" - powiedział, odnosząc się do tego, na czym polega dostrzegany przez niego problem braku akceptacji homoseksualistów w Kościele. 

Na przykład: czym spowodowany jest rzucający się w oczy wzrost orientacji homoseksualnej w społeczeństwie? Albo dlaczego odsetek homoseksualistów w instytucjach kościelnych jest wyższy niż w społeczeństwie świeckim?

Sam Hollerich znany jest z publicznego wspierania ruchu homoseksualnego. Na początku tego roku określił jako fałszywe  potępienie przez Kościół aktów homoseksualnych jako grzesznych. Dodał, że w jego archidiecezji luksemburskiej są "homoseksualiści wśród moich księży". "Mam homoseksualne kobiety i mężczyzn wśród świeckich" - dodał - "i oni wiedzą, że mają swój dom w Kościele".

Hollerich wezwał do "zmiany" w nauczaniu Kościoła na temat homoseksualizmu, co idzie w parze z jego otwartością na wyświęcanie Kobiet  i zgodą na święcenia dla żonatych mężczyzn.

W sierpniu Hollerich stwierdził, że jego myślenie na temat homoseksualizmu jest "w pełnej zgodzie z papieżem Franciszkiem." Ale zaledwie kilka tygodni później powiedział LifeSiteNews, że "nie jest za zmianą jakiejkolwiek doktryny." Zamiast tego powiedział, że jest za "Kościołem, w którym każdy może czuć się mile widziany".

Dokument CDF (Kongregacja Doktryny Wiary) z 1986 roku "O duszpasterstwie osób homoseksualnych, stwierdza, że "prawdziwie duszpasterskie podejście doceni potrzebę unikania przez osoby homoseksualne bliskich okazji do grzechu". 

Echem tego jest Katechizm Kościoła Katolickiego, który uczy, że: "akty homoseksualne są wewnętrznie nieuporządkowane. Są one sprzeczne z prawem naturalnym. Zamykają akt seksualny na dar życia. Nie wynikają z prawdziwej komplementarności uczuciowej i seksualnej. W żadnym wypadku nie mogą być aprobowane". (KKK 2357)