W przypadku niektórych katolików sumienie to kształtuje się wyłącznie na podstawie własnych myśli i uczuć, bez żadnego lub wybiórczego odniesienia do nauczania Kościoła. Podkreśla, że ​​brak poczucia winy nie jest miarą tego, że sumienie działa prawidłowo i że zrobiłeś coś dobrego. Wiąże tę kwestię także z kwestionowaniem przez niektórych teologów koncepcji zła wewnętrznego. Czyny wewnętrznie złe, na które św. Jana Pawła II rozwinięte w encyklice Veritatis splendor, a które wpisują się w oficjalne nauczanie moralne Kościoła (KKK), są dziś krytykowane lub odrzucane przez część teologów. Odrzucenie czynów wewnętrznie złych może podważyć zdrową pracę sumienia. Richard DeClue omawia także pogląd, że nasza prawda, nasza wiara i przekonania moralne powinny mieć wpływ na nasze działania i udział w dyskursie publicznym, polityce i ogólnie życiu społecznym. Koncentruje się na wolności religijnej, stwierdzając, że już Leon XIII mocno podkreślał rolę wolności religijnej. Jednakże społeczeństwa, władze publiczne powinny krzewić cnoty.